کد مطلب:106764 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:171

حکمت 063











[صفحه 461]

(از دست رفتن حاجت، آسانتر از درخواست آن، از كسی است كه نااهل است). مقصود از نااهل، فرومایگان و تازه به نعمت رسیده های بی ریشه اند، از آن رو دست نیافتن به حاجت آسانتر است كه از دست رفتن حاجت یك غصه است، اما درخواست از نااهلان كه غالبا بی نتیجه است، علاوه بر غم از دست رفتن حاجت، موجب تحمل سنگینی خودداری طرف از برآوردن حاجت و پشیمانی از عرض حاجت به آنان و همچنین غم ذلت حاجتمندی نسبت به فرومایگان می شود همانطور كه (جای دیگر) فرموده است: (مرگ گواراتر از درخواست از فرومایگان است). و بعد از همه ی اینها غم آنست كه اینان حاجاترا برنمی آورند، كه اینها چهار نوع غم و اندوهند. و همینطور اگر حاجت برآورده شود، باز هم، غم سنگینی خودخواهی طرف، به علاوه ی ذلت عرض حاجت بدیشان، بنابراین- به هر حال- از نرسیدن به حاجت آسانتر است. این سخن باعث جذب دو فضیلت قناعت و بلندهمتی است.


صفحه 461.